Około 3,3 miliona dorosłych Tajwańczyków czuje się nieszczęśliwa. Tak przynajmniej wynika z badań Fundacji John Tung.
Według informacji fundacji sondaż przeprowadzono na temat szczęścia i zwyczaju ćwiczeń w czerwcu i lipcu na grupie 4790 osób, które ukończyły 18 lat.
Według szefa fundacji, Yeh Ya-hsin (葉雅馨) 17,1% respondentów powiedziała, iż czują się „bardzo nieszczęśliwi” lub „nieszczęśliwi”. Jeżeli uznać te wyniki za reprezentatywne to oznacza, że ponad 3 miliony Tajwańczyków jest nieszczęśliwa.
Bardziej niepokojące jest, że wśród tej grupy aż 46,7%, czyli praktycznie półtorej miliona ludzi cierpi na jakąś formę depresji i powinni uzyskać pomoc specjalisty.
Co nie zaskakuje, wśród 76,2% uznających się za „szczęśliwych” lub „bardzo szczęśliwych”, 27,3% uprawia jakąś formę aktywności fizycznej. Kiedy wśród nieszczęśliwych to tylko 17,3%, a 59,2% nie ćwiczy w ogóle albo rzadziej niż raz w tygodniu.
To prawda, że wielu psychiatrów twierdzi, że regularna aktywność fizyczna pozwala przeciwdziałać lub leczyć depresję. Wszystko dzięki endorfinom wytwarzanym przez organizm w czasie wysiłku fizycznego. Można jednak powiedzieć, że ludzie szczęśliwi są bardziej skłonni do uprawiania sportu i wszcząć odwieczny argument o to, co było pierwsze jajko czy kura. Z drugiej strony człowiek jest zwierzęciem, które wymaga aktywności fizycznej i bez wątpienia uprawianie sportu pozwala zaspokoić tę głęboko zaprogramowaną przez ewolucję potrzebę.
Istnieją też inne powody depresji. Genetyczne, powodujące zaburzenie chemicznej równowagi organizmu. Innym jest niedobór witaminy D3 związany ze zbyt małą ekspozycją na światło słoneczne, ale to raczej nie jest przypadek Tajwanu.
Trudno powiedzieć, na ile reprezentacyjne jest to badanie, ale jeżeli chociaż w przybliżeniu odpowiada rzeczywistości, to odzwierciedla przede wszystkim problemy ekonomiczne dotykające wyspę oraz niepewność egzystencjalną, co do przyszłości demokratycznego kraju żyjącego w cieniu kontynentu rządzonego przez autorytarny reżim KPCh.
zawielkimmurem.net 