Tag: kultura
Wei Yingwu: „Wiadomość jesiennej nocy do Pana Qiu”
Pomyśleć o Tobie zdarzyło mi się jesiennego wieczoru,
kiedy wyszedłem na spacer śpiewając w mroźny dzień.
Liu Changqing: „Żegnając mnicha”
Samotna chmura prowadzi Białego Żurawia,
jak trudnym być nie może wśród ludzi życie.
Du Fu: „Przypadkowe spotkanie Li Guinian na południe od rzeki”
W Księcia Qi siedzibie widywaliśmy się często,
Dziewiąty Cui przyjmował cię jak kuzyna.
Wei Yingwu: „Wiersz po pożegnaniu Li Zhou w deszczowy wieczór”
W Chu na rzece pada drobny deszcz,
z Nankinu wieczorny dzwon dochodzi.
Wang Changling: „Pieśń wiosennego pałacu”
Poprzedniej nocy wiatr ogołocił brzoskwinię,
nad pałacem Weiyang księżyc w pełni wysoko.
Cui Hao: „Wieża żółtego żurawia”
Legendarny mistrz tu dawno zleciał na żółtym żurawiu,
zaś w tym miejscu wzniesiono żółtego żurawia wieżę.
Lu Lun: „Szlachetny Li Duan”
Przed domem w żałobie cała zieleń,
rozstanie źródłem smutnego nastroju.
Liu Changqing: „Żegnając Lingche”
W świątyni ciemnozielonego lasu bambusowego,
długo rozbrzmiewa dzwonu wieczornego dźwięk.
Małgorzata Osińska: Międzymiejsce. Współczesny Hongkong w poszukiwaniu własnej tożsamości
Małgorzata Osińska oddała w dużym stopniu głos samym Hongkończykom – pomysł by narysowali własną, mentalna mapę regionu, mimo że znany w socjologi, nie jest zbyt często stosowany.
Wang Wei: „Usychając z tęsknoty”
Czerwona soja rośnie na południu kraju,
gdy wiosna przychodzi symbolizuje uczucia.
Li Qi: „Starożytna idea”
Chłopca na wojskową wyprawę posłano,
od młodość w dalekiej części Yan gościł.
Wang Zhihuan: „Bociania wieża”
Za dnia oświetlone góry do najdalszego zakątka,
Żółta Rzeka wpływając do morza zanika.
Li Bai: „Nocne rozważania”
Przed łóżkiem światło księżyca,
rozmyślam, czy na gruncie szron.
