Meng Haoran: „Wspomnienia wczesnych chłodów nad rzeką”

早寒江上有懷
木落雁南渡， 北風江上寒。
我家襄水曲， 遙隔楚雲端。
鄉淚客中盡， 孤帆天際看。
迷津欲有問， 平海夕漫漫。

Wspomnienia wczesnych chłodów nad rzeką

Drzewa się gołocą, dzikie gęsi na południe się kierują,
północny wiatr nad rzekę przyniósł przejmujący chłód.

Mój dom trzyma się nad krętą rzeką Xiang,¹
daleki, samotny na końcu wysokiej chmury.

Łzy tęsknoty u podróżnika wyczerpane,
samotny żagiel na horyzoncie widać.

Szalone pragnienie, by ciągle pytać,
spokojną, szeroką rzekę bez końca.

—
¹ Gra słów, znak 襄 (xiang) oznacza m.in. trzymać w górze, ale jest też nazwą rzeki Han w jej środkowym biegu w Xiangyang (dzisiaj w Hubei), gdzie jest ona bardzo kręta.