Du Fu: „W kwaterze generała”

Wracamy do Du Fu.

宿府
清秋幕府井梧寒， 獨宿江城蠟炬殘。
永夜角聲悲自語， 中天月色好誰看？
風塵荏苒音書絕， 關塞蕭條行陸難。
已忍伶俜十年事， 強移棲息一枝安。
又作路

W kwaterze generała

W spokojną jesienną noc przed kwaterą dowodzącego¹ drzewo parasolowe² drży,
samotnie spędzam noc w nadrzecznym mieście, obserwując wypalająca się świecę.

Niekończącą się noc wypełniają wojskowe hałasy i rozmowa z samym sobą,
Księżyc jest w zenicie, ale któż jeszcze na niego może teraz spojrzeć?

Wiatry i pyły³ roznoszą moje wiadomości i listy urwane krótko,
Graniczna twierdza w opłakanym stanie, podróż przez kraj trudna.

Znoszę już samotność lat dziesięć nie z mała,
ledwo mogę przetrwać chwilę z trudnościami.

Ponownie ruszę w drogę.⁴

—
¹ 幕府 dokładnie namioty dowództwa, ustawione w czworobok wyznaczają główny plac w centrum obozu wojskowego.
² Firmiana simplex, zwane też chińskim drzewem parasolowym. Ze względu na akustyczne właściwości służy do wyrobu tradycyjnych chińskich instrumentów.
³ Wiatr i pył (風塵) to synonim trudów życia, podróży.
⁴ Ten wers jest obecny tylko w niektórych wersjach utworu.