春詞
新妝宜面下朱樓, 深鎖春光一院愁。
行到中庭數花朵, 蜻蜓飛上玉搔頭。
Wiosenny wiersz
W odpowiednim makijażu na twarzy schodzi z piętra,
idzie w głąb ogrodu w wiosennych promieniach smutku.
Wszedłszy w sam środek klombu liczy kwiaty w rozkwicie,
ważka przysiada na jej jadeitowej spince przetrzeć czułki.
—
Na zdjęciu dzieło Alfonsa Mucha.
Super
PolubieniePolubienie