尋南溪常山道人隱居
一路經行處， 莓苔見履痕。
白雲依靜渚， 春草閉閑門。
過雨看松色， 隨山到水源。
溪花與禪意， 相對亦忘言。
Szukając nad południowym strumieniem miejsca, gdzie żyje mistrz Chang1
Całą drogę medytowałem w ruchu,
pozostawiając ślady w zielonym mchu.
Biała Chmura2 na cichej łasze piachu,
aromatyczna trawa przed wejściem.
Po deszczu sosny się zielenią,
pod górę w kierunku źródła.
Kwiat-Znad-Strumienia pozostaje w Zen,
nie baczy, w koncentracji zapomina słów.3
—
1 Nie znalazłem informacji, czy taoistyczny kapłan Chang Shan (常山 od/wieczna góra) to postać historyczna, dlatego też zdecydowałem się przetłumaczyć 南溪 (nanxi) dosłownie, jako „południowy [płynący na południe] strumień”, mimo że jest to też nazwa powiatu w Sichuan. Uznałem, że wydźwięk wiersza jest uniwersalistyczny i nie ma sensu umiejscawiać go w jakimś konkretnym miejscu lub czasie.
2 Nazwa świątyni lub pustelni.
3 Ostatnie wersy są wyjątkowo trudne do przetłumaczenia. 溪花 (Xi Hua) to „kwiat z nad strumienia”, ale może to być też nazwisko i imię kobiety, tutaj mniszki. Reszta odnosi się do terminologi buddyjskiej opisującej zazen.
zawielkimmurem.net 