月下獨酌 (其四)
窮愁千萬端，美酒三百杯。
愁多酒雖少，酒傾愁不來。
所以知酒聖，酒酣心自開。
辭粟卧首陽，屢空飢顏回。
當代不樂飲，虛名安用哉。
蟹螯即金液，糟丘是蓬萊。
且須飲美酒，乘月醉高台。
Pijąc samotnie do księżyca (część IV)
Na barkach tysiące smutków,
dobrej gorzałki trzysta czarek.
Smutków wiele, a jednak gorzałki tak mało,
lecz gorzałka wychylona, a smutki nie wracają.
Więc poznaj gorzelanego mędrca,
pijane serce samo się otwiera.
Zrezygnować z prosa1 i żyć prosto spłukanym,2
a Yan Hui3 ponownie cierpi głód bezdomnego.
W dzisiejszych czasach jeśli nie lubisz pić,
to jaki masz pożytek ze swej reputacji.
Szczypce kraba domagają się złotego płynu,4
kurhan marynowanego żarcia to góra Penglai.5
Więc musimy napić się tej dobrej gorzałki,
spijmy się pod księżycem na wysokim tarasie.
—
1 Do podboju południa główne źródło węglowodorów dla Chińczyków stanowiło proso nie ryż.
2 Shouyang (首陽) to nazwa góry, na zboczach której mieli żyć w odosobnieniu Bo Yi i Shu Qi. W tradycji literackiej oznacza być biednym, nie mieć pieniędzy, być spłukanym itd.
3 Yan Hui ( ok. 顏回 521 p.n.e. – 481 p.n.e.), uczeń Konfucjusza.
4 Nawiązanie do fragmentu z „Księgi Jin” (晉書-畢卓傳) „Trzymając w prawej ręce czarkę alkoholu, a w lewej szczypce kraba, byłbym zadowolony z życia.” Krab był już wtedy rarytasem. Złoty płyn (金液) to metafora szlachetnego alkoholu.
5 Penglai (蓬萊) mityczna wyspa na wschodzie, kraina nieśmiertelnych.
zawielkimmurem.net 