秦中感秋寄遠上人
一丘嘗欲臥, 三徑苦無資。
北土非吾願, 東林懷我師。
黃金燃桂盡, 壯志逐年衰。
日夕涼風至, 聞蟬但益悲。
Z serca Qin uczucia jesieni wysyłane Wielebnemu1
Na jednym wzgórzu2 zawsze żyć chciałem spróbować,
trzy ścieżki3 gorzkie są, kiedy nie masz środków do życia.
Na północne ziemie bardzo pragnę ruszyć,4
myślę o lasach na wschodzie i moim mistrzu.
Złoto płonie jak cynamon do końca,5
a wielkie ambicje maleją z roku na rok.
O zachodzie słońca zimny wiatr przybywa,
słychać cykady, ale przynoszą tylko żałość.
—
1 遠上人 to grzecznościowa forma bezpośrednio skierowana do buddyjskiego mnicha.
2 Jedno wzgórze (一丘) to synonim samotni.
3 Znalazłem informację, że to odniesienie do 三輔決錄 (Trzy metropolitarne komandorie), książki o historii trzech regionów w okół Chang’an od czasów panowania cesarza Guangwu z dynastii Han, napisana przez Zhao Qi ze wschodniej dynastii Han. Pełna wersja książki zaginęła i dzisiaj są znane tylko fragmenty zachowane w innych utworach. Tutaj to stolica, czy też region stolicy.
4 Podróż na północ, w domyśle na tereny poza kontrolą władzy cesarskiej, oznacza chęć porzucenia służby dynastii.
5 Kolejne odniesienie do klasycznej pozycji 戰國策 (Strategie walczących państw), gdzie jest wątek drożyzny w państwie Chu, kiedy używanie drewna na opał było równie drogie, jakby palić korą cynamonu.