Du Fu: „Dar dla Mistrza Wei”

贈衛八處士
人生不相見， 動如參與商，
今夕復何夕？ 共此燈燭光。
少壯能幾時？ 鬢髮各已蒼。
訪舊半為鬼， 驚呼熱中腸。
焉知二十載， 重上君子堂。
昔別君未婚， 兒女忽成行；
怡然敬父執， 問我來何方。
問答乃未已， 驅兒羅酒漿。
夜雨剪春韭， 新炊間黃粱。
主稱會面難， 一舉累十觴；
十觴亦不醉， 感子故意長。
明日隔山岳， 世事兩茫茫。

Dar dla Mistrza Wei¹

W codziennym życiu nie widujemy się,
w ciągłym ruchu jakbyśmy biznesy robili,

Dzisiejszej nocy i następnej?
Dzielmy światło tego świecznika.

Ileż można pozostać młodym i silnym?
Na skroniach nam już włosy siwieją.

Duchy to połowa nas odwiedzających,
na twój głos czuję ciepło w trzewiach.

Kto by wiedział, że upłynie dwadzieścia lat,
nim będzie nam dane razem zasiąść, Stary.

Wcześniej nawet nie byłeś żonaty,
teraz szereg dzieci nagle wstępuje.

Okazują radośnie szacunek staremu przyjacielowi ojca,
z uprzejmym zainteresowaniem pytują skąd przybyłem.

Zanim skończymy krótko wypytywać się nawzajem,
ponaglisz ich by przygotowali nam jedzenie i napitek.

Nocą, mimo deszczu, ścieli wiosennego pora,
świeżo ugotowali mieszankę żółtego sorgo.²

Mistrzu, uznałeś, że spotkać się nam trudno,
więc razem wznieśliśmy dziesięć pucharów.

Lecz nawet dziesięć kolejek mnie nie upiło,
stara przyjaźń nasza od dziecka się ciągnie.

Jutro rozdzielą nas ponownie wysokie góry,
ludzkie sprawy obydwu bezkresem przytłoczą.

—
¹ Nie wiemy o kim mowa poza tym, że miał na nazwisko Wei (衛) i był już emerytowanym (處) urzędnikiem / uczonym (士) ósmej klasy (八).
² Żółte sorgo (黃粱) to dokładnie mówiąc włośnica ber (Setaria italica).