留別王侍御維
寂寂竟何待, 朝朝空自歸。
欲尋芳草去, 惜與故人違。
當路誰相假, 知音世所稀。
祗應守寂寞, 還掩故園扉。
Pożegnalny dar dla cesarskiego cenzora Wang Wei1
W rzeczy samej, jak mogę usiedzieć w spokoju,
dzień w dzień szukam zajęcia, ale wracam sam.
Pragnąłem poszukać pachnącej łąki na odludziu,
lecz żal mi rozstawać się ze starymi przyjaciółmi.
Któż wysoko postawiony fałszywie nie wspomni,
prawdziwi przyjaciele w życiu rzadko się zdarzają.
Z szacunku dla siebie pogodzić się z samotnością,
powrócić do rodzinnego domu, zamknąć drzwi za sobą.
—
1 Wang Wei (王維 699 lub 701 – 759 lub 761), poeta i przyjaciel autora.