溪居
久為簪組累, 幸此南夷謫。
閑依農圃鄰, 偶似山林客。
曉耕翻露草, 夜榜響溪石,
來往不逢人, 長歌楚天碧。
Zamieszkując nad strumieniem
Tak długo zmęczonym więzami z kastą spinki,1
szczęśliwie wśród południowe ludy zesłanym.2
Bezczynnym słucham sąsiadów – oraczy i ogrodników,
a czasami zdaję się być tylko gościem górskiego lasu.
O świcie pielę, wyrywam trawy zdradzone przez rosę,
nocą wiosłuję budząc echo wśród kamieni w strumieniu.
Przychodzę i odchodzę, rzadko kogo spotykając,
bez końca śpiewam pod błękitnym niebem Chu.3
—
1 Długa spinka do włosów symbolizuje urzędników, którzy musieli wiązać włosy w kok na czubku głowy.
2 W roku 810 poeta został zdegradowany i zesłany na pięć lat do regionu Yongzhou (永州) w dzisiejszej prowincji Hunan, zdominowanym wtedy przez mniejszości etniczne. Zbudował tam dom i zamieszkał nad jednym ze strumieni.
3 Yongzhou było częścią państwa Chu (楚) w czasach Wiosny i Jesieni (722 p.n.e. – 481 p.n.e.) oraz Walczących Królestw (480 p.n.e. – 221 p.n.e.).