Li Bai: „W drodze z góry Zhongnan nocleg i wino w pustelni Husi”

Po długiej przerwie wracamy do Li Bai.

下終南山過斛斯山人宿置酒
暮從碧山下， 山月隨人歸；
卻顧所來徑， 蒼蒼橫翠微。
相攜及田家， 童稚開荊扉；
綠竹入幽徑， 青蘿拂行衣。
歡言得所憩， 美酒聊共揮；
長歌吟松風， 曲盡河星稀。
我醉君復樂， 陶然共忘機。

W drodze z góry Zhongnan¹ nocleg i wino w pustelni Husi²

O zachodzie z zielonej góry schodzę,
góra i księżyc mi za towarzyszy tylko.

Gdzie spoglądam wstecz na przebytą ścieżkę,
cienie głębokie na wskroś zielenych drobinek.

Napotkani tutejsi poprowadzili koło oracza chaty,
dzieci przekrzykują się do nas z otwartych drzwi.

Przez zielony bambusowy zagajnik ukrytą ścieżką,
młoda rzodkiew³ muska ubranie, gdy się wlekę.

Radośnie gadam z myślą o noclegu pod dachem,
dobrym winie, rozmowach wspólnie prowadzonych.

Długą pieśń o wietrze wśród sosen,
skończymy, gdy gwiazdy blade będą.

Pijany z przyjaciółmi ponownie zjednoczony,
beztroscy i szczęśliwi zapominamy o świecie.

—
¹ 終南山 góra niedaleko XI’an w łańcuchu Taiyi.
² To nazwa pustelni, która odgrywała również rolę schroniska górskiego.
³ Chodzi o rzodkiew japońską, inaczej daikon (Raphanus sativus).