Du Fu: „Huazhou”

華州
此道昔歸順， 西郊胡正繁。
至今殘破膽， 應有未招魂。
近得歸京邑， 移官豈至尊。
無才日衰老， 駐馬望千門。

Huazhou¹

Taką drogą podążyłem, aby wrócić i pozostać wiernym,
zachodnie przedmieścia jeźdźców rebeliantów pełne.²

Do dzisiaj mam zszargane nerwy,
części duszy jeszcze nie odzyskałem.

Powróciłem do stolicy gotowy wiernie służyć,
lecz Boski zesłał mnie na podrzędny urząd.

Beztalencie z dnia na dzień pogarsza się z wiekiem,
wstrzymałem konia, aby spojrzeć na tysiące bram.³

—
¹ Ten utwór nie miał chyba tytułu, ale przyjęło się używanie „Huazhou” lub częściej „Na początku okresu Qianyuan został przeniesiony z lewego biura do Huazhou i pożegnał się ze swoimi krewnymi i przyjaciółmi, ponieważ opuścił te strony” (至德二载甫自京金光门出间道归凤翔乾元初从左拾遗移华州掾与亲故别因出此门有悲往事). Qianyuan – nazwa ery cesarza Suzong z dynastii Tang, była używana od lutego 758 roku do kwietnia 760 roku. Stanowczo, „Huazhou” jest łatwiej przyswajalne. Mowa o powiecie Huazhou w Shaanxi.
² Podczas rebelii Anshi, Du Fu został schwytany przez buntowników i zabrany do Chang’an. W 757 rokui wymknął się z miasta przez Bramę Jinguang w zachodniej części Chang’an i uciekł do Fengxiang bocznymi drogami.
³ „Tysiące bram” pałacu cesarskiego.