Autorzy: Steve Tsang, Olivia Cheung
Tytuł: The Political Thought of Xi Jinping (Myśl polityczna Xi Jinpinga)
Wydawnictwo: Oxford University Press (2023)
Nie boję się napisać, że to obowiązkowa lektura dla każdego, kto próbuje ogarnąć, w jakim kierunku zmierzają Chiny pod przywództwem Xi Jinping.
Autorzy dokonali benedyktyńskiej pracy przeczytania – oryginale – praktycznie wszystkiego, co zostało opublikowane przez różne organy KPCh, a co może być uznane za element budowania protoideologii Xi Jinping. Zaprzęgli do tego również cyfrowe narzędzia analizy tekstu. Co chyba najważniejsze, ten ogrom pracy zaowocował bardzo dobrą analizą „myśli” genseka. Ponadto autorom udało się pokazać, jak w praktyce „myśl” wpływa na funkcjonowanie reżimu.
Oczywiście, zawsze można się do czegoś przyczepić i ja mam dwa zastrzeżenia, choć nie wpływają one na jak najbardziej entuzjastyczne podejście do książki. Po pierwsze brakuje mi jednoznacznego rozstrzygnięcia, czy „myśl” jest tworzona jako element legitymizacji władzy przywódcy, czy jest bardziej odzwierciedleniem jego sposobu myślenia o Chinach i świcie? Nie kupuję typowej akademickiej ucieczki od takiego dylematu, że może spełniać obydwa cele. Owszem może, lecz pierwotna motywacja determinuje priorytet i rozstrzyga, kiedy pojawia się spór między jednym i drugim celem.
Drugie, moim zdaniem niedostatecznie położono nacisk w tekście na fakt, że ideologia jest narzędziem zarządzania partią. To jest powiedziane w rozdziale drugim „Reinvigorating the Chinese Communist Party: Party Rectification and Anticorruption.” Jednak mam wrażenie, że większy akcent jest położony nad kontrolę ideologiczną na członkami. Zgoda, to istotne, ale jest za mało o ideologii jako sposobie zarządzania strukturą.
Mogę tylko zachęcić do czytania.
zawielkimmurem.net 