Guangzhou R&F Properties jedna z największych firm deweloperskich w Kantonie (odpowiada z rozbudowę dystryktu biznesowego Kantonu) zapłaciła 1,5 miliarda USD za sześć parceli w Malezji. Co ciekawe sprzedającym jest rodzina królewska.* Firma w pierwszym rzędzie planuje budowę nowego centrum biznesowego zajmującego powierzchnię 47 hektarów w południowym stanie Johor Bahu, który graniczy z Singapurem.
Jest to zarówno efekt kryzysu na rynku nieruchomości w samej ChRL, jak i zapewne element polityki Pekinu budowania swoich wpływów w położonych strategicznie krajach świata. Jest to też świetnie opłacalne przedsięwzięcie ekonomiczne.
Malezja rozwija się w miarę stabilnie. Posiada młodą populację i w przeciwieństwie do ChRL lub Europy nie grozi jej problem starzenia się społeczeństwa. Są to dobre przesłanki do uzyskania szybkiego i długotrwałego wzrostu na inwestycjach na rynku nieruchomości. Duża chińska diaspora – której korzenie sięgają jeszcze XIX wieku – stanowi najbardziej aktywną ekonomicznie grupę w Malezji. To także chińscy biznesmeni z Malezji byli i są jedną z najsilniej inwestujących w ChRL grup. Wielu z nich wciąż utrzymuje ścisłe związki z południowymi Chinami, z których większość emigrantów przybyła w okresie Imperium Brytyjskiego.
Malezja także kontroluje strategiczną cieśninę Malakka, przez którą przechodzi cały transport morski z Azji Wschodniej do Europy, Afryki i Azji Zachodniej. Co ciekawe ChRL naśladuję tutaj politykę Imperium Japońskiego w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku. Wtedy japońscy biznesmeni za namową rządu masowo wykupywali ziemię w ówczesnych Malajach Brytyjskich na wybrzeżu cieśniny Malakka. Celem była budowa własnego portu, który miał być zarówno alternatywą dla brytyjskiego wtedy Singapuru, jak i bazą wypadowa do ataku w tym regionie świata.
* Malezja to kraj federacyjny, którego głową jest elekcyjny monarcha (oficjalny tytuł Yang di-Pertuan Agong oznacza „najwyższego reprezentant państwa” – jest zazwyczaj tłumaczony jako „król”) wybierany na pięcioletnią kadencję z pośród królewskich rodów rządzących w dziewięciu z trzynastu stanach Malezji (stany i terytoria o niemonarchicznym ustroju nie biorą udziału w wyborach).
