Kiedy duchowy nauczyciel i jego uczniowie rozpoczęli poranne medytacje kot, który żył w klasztorze, zaczął miauczeć tak głośno, że nikt nie mógł się skupić. Dlatego nauczyciel nakazał wiązać kota na czas porannych medytacji na drugim końcu klasztoru.
Lata później, kiedy nauczyciel już dawno nie żył, nadal wiązano kota w czasie porannych medytacji. A kiedy i ten kot zdechł, przyprowadzono następnego, którego wiązano w czasie porannych medytacji.
Wieki później uczeni następcy duchowego nauczyciela napisali setki traktatów na temat religijnego znaczenia wiązania kota w czasie porannych medytacji.
zawielkimmurem.net 
To mądra historia o tym jak przypadki mogą tworzyć tradycje i wzory kultury.
Serdecznie pozdrawiam
Wojtek Lamentowicz
PolubieniePolubienie
Pokazuje też, że tradycje i wzory kulturowe to nie jest coś, do czego trzeba podchodzić „na kolanach”.
Pozdrawiam!
PolubieniePolubienie