Wojna na latarnie morskie

Zdjęcie opublikowane przez Tajwańskie Biuro Morskie i Portów.

Tajwan zakończył budowę swojej najbardziej wysuniętej na południe latarni morskiej na wyspie Taiping (太平島) na Morzu Południowochińskim. Tajwańskie Biuro Morskie i Portów informując o zakończeniu budowy podało, że poprawi ona bezpieczeństwo nawigacji oraz utwierdzi suwerenność narodową.

Trudno nie zwrócić uwagę, że latarnie morskie przez swój falliczny kształt idealnie nadają się do wszelkiego rodzaju prestiżowych wyścigów między poszczególnymi państwami. Nie inaczej jest w tym wypadku.

Automatyczna latarnia na Taiping mierzy 12,7 metra ma mieć zasięg 10 mil morskich. Jej otwarcie nastąpiło w pół roku po włączeniu przez ChRL dwóch latarni morskich na Morzu Południowochińskim na Rafie Cuarteron (Huáyáng jiāo 华阳礁) oraz na Rafie Południowej Johnsona (Chìguā Jiāo 赤瓜礁).

Wyspa Taiping mierzy prawie pół kilometra kwadratowego i jest największą naturalną wyspą w archipelagu Spratly – przynajmniej do czasu, aż ChRL rozbuduje swoje sztuczne wyspy. Tajwan w ostatnich latach zmodernizował infrastrukturę lokalnego lotniska, zaczęto też budowę sztucznego nadbrzeża (projekt poniżej), które ma być ukończone do końca br. Wszystko oczywiście w celu poprawy możliwości prowadzenia działań humanitarnych z wyspy.

Chociaż, tajwańska latarnia jest oddalona dosyć daleko od tych wzniesionych przez ChRL, to analogia z mierzeniem sobie na wzajem fallusów przez małych (i tych większych) chłopców jest jak najbardziej na miejscu. Ważniejsza wydaje się jednak rozbudowa infrastruktury wojskowej w regionie prowadzona przez wszystkie strony konfliktu (no może poza Brunei).