To ostatni utwór Li yi w antologii.
夜上受降城聞笛
回樂峰前沙似雪, 受降城外月如霜。
不知何處吹蘆管, 一夜征人盡望鄉。
Słuchając fletu nocą na murze miejskim Shouxiang1
Przed strażnicą2 na wzgórzu piasek zdaje się śniegiem,
za murami Shouxiang światło Księżyca jak szron.
Nie wiadomo gdzie grają na trzcinowej rurce,3
całą noc rekrut tęsknić będzie za rodzinną wsią.
—
1 Shouxian to nieistniejące obecnie graniczne miasto garnizonowe. Jego ruiny znajdują się w Mongolii Wewnętrznej, w chorągwi (powiat) Zhongqi (拉特中旗). Sama nazwa oznacza przyjmować kapitulację – w 646 roku Cesarz Taizong (598 – 649) przyjął tu kapitulację jednego z ludów tureckich.
2 回樂 to punkt obserwacyjny z przygotowanym stosem ognia, aby wysłać sygnał ostrzegawczy.
3 蘆管 trzcinowa rurka to bambusowy flet (笛子).
