To już ostatni utwór Du Mu w antologii.
秋夕
銀燭秋光冷畫屏， 輕羅小扇撲流螢。
天階夜色涼如水， 坐看牽牛織女星。
Jesienny wieczór
Srebrne świecy jesienią światło zimno oświetla parawan,
małym jedwabnym wachlarzem przegania rój świetlików.
Kamienne stopnie nocą zimne, jakby mokre,
siedzi zapatrzona w niebo na Altair i Wegę.
zawielkimmurem.net 