剩女 – kobiety resztki

„Kobieta resztki” (剩女 shèngnǚ) to pejoratywne określenie kobiety, która przekroczyła umowną granice 27 lat i pozostaje niezamężna.

To jeden z paradoksów ChRL, gdzie KPCh zdobyła władzę emancypując upośledzone w tradycyjnym, patriarchalnym i klanowym społeczeństwie grupy. Przede wszystkim kobiety i młodzież. Na zdobywanych terenach Partia dawała prawo głosu kobietom oraz młodzieży od szesnastego roku życia, i to była prawdziwa chińska rewolucja.

Dzisiaj ta sama Partia w dużym stopniu stoi na straży tradycyjnego modelu relacji małżeńskich.

Obecnie termin nabiera nowego znaczenia. Teraz „shengnu” to kobieta wyzwolona, która wybrała niezależność. Zazwyczaj są to dobrze zarabiające specjalistki z dużych miast.

Dla tych kobiet małżeństwo w tradycyjnym modelu oznaczałoby utratę niezależności i własnej wartości.

Innym problemem jest znalezienie odpowiedniego partnera, który posiadałby podobną pozycję społeczną i materialną. W Chinach małżeństwo nie jest związkiem dwóch osób, a dwóch rodzin i dwóch fortun.

Wyzwolonym kobietom nie odpowiada także tradycja nie tylko usprawiedliwiająca, ale wręcz oczekująca od mężczyzny utrzymywania kochanki („drugiej żony”). Im mężczyzna jest „lepiej postawiony”, tym więcej „drugich żon”. Rekordzistą był Liu Zhijun – były minister kolejnictwa – który obok 374 domów miał 18 utrzymanek.

Równocześnie kodeks rodzinny i praktyka rozwodowa nie chroni kobiet.

W efekcie im kobieta odniesie większy sukces zawodowy, tym więcej pojawia się przeszkód i obaw przed małżeństwem. (Więcej o współczesnych „shengnu” na stronie CNN.)

Co na to władze? Rady dawane przez kontrolowana przez KPCh Chińską Fedarację Kobiet są koszmarem każdej feministki.