Wei Yingwu: „Wiersz do taoistycznego pustelnika z góry Chuanjiao”

Dzisiaj Wei Yingwu (韋應物 ok. 737- ok. 791).

寄全椒山中道士
今朝郡齋冷， 忽念山中客；
澗底束荊薪， 歸來煮白石。
欲持一瓢酒， 遠慰風雨夕；
落葉滿空山， 何處尋行跡。

Wiersz do taoistycznego pustelnika z góry Chuanjiao

Teraz, kiedy zrobiło się w gabinecie zimno,
nagle zatęskniłem za przyjacielem z gór;

nad potokiem zbiera zioła¹ i opał,
a po powrocie ugotuje białe kamienie.²

Chciałbym podać mu czerpak³ alkoholu,
z daleka pocieszyć przez wieczorny wiatr i deszcz;

lecz opadające liście wypełniły górskie przestrzenie,
gdzież więc szukać śladów jego stóp.

—
¹ Dokładnie niepokalanek pospolity (Vitex agnus-castus).
² Według tradycji taoistycznych nieśmiertelni żywili się wywarem z białych kamieni.
³ Alkohol zaczerpnięty z dużych glinianych kadzi często pito bezpośrednio z drewnianego czerpaka.