Drugi i ostatni wiersz Zu Yong w antologii.
終南望餘雪
終南陰嶺秀， 積雪浮雲端。
林表明霽色， 城中增暮寒。
Śnieżne szczyty Zhongnan
Pochmurne szczyty Zhongnan1 strzelają w górę,
śnieżne zaspy podtrzymywane obłokami.
Drzewa wyróżniają się na tle jaśniejącego nieba,
lecz w mieście po zmroku coraz zimniej.
—
1 Łańcuch górski niedaleko Xi’an.
zawielkimmurem.net 