Wracamy do Wei Yingwu.
東郊
吏舍跼終年, 出郊曠清曙。
楊柳散和風, 青山澹吾慮。
依叢適自憩, 緣澗還復去。
微雨靄芳原, 春鳩鳴何處?
樂幽心屢止, 遵事跡猶遽;
終罷斯結廬, 慕陶真可庶。
Wschodnie przedmieścia
W ciasnym biurze prostego urzędnika rok cały spędzam,
uciekłem z przedmieść, urwałem się w pogodny poranek.
Wierzba targana poranną bryzą,
zielone wzgórza spokojne, rozmyślam.
Pod lasem wygodnie odpoczywam,
bez celu w górskim strumieniu brodzę.
Lekki deszcz, mgła i pachnące źródło,
gdzie zanosi się wiosenna turkawka?
Serce równowagi trza ponownie opuścić,
zająć się obowiązkami jak najszybciej.
Rzucić to wszystko i zbudować tutaj dom,
taki jak w rodzinnych stronach, podobny.
