Du Fu: „Pieśń piękności”

麗人行
三月三日天氣新， 長安水邊多麗人。
態濃意遠淑且真， 肌理細膩骨肉勻。
繡羅衣裳照暮春， 蹙金孔雀銀麒麟。
頭上何所有？ 翠微盍葉垂鬢唇。
背後何所見？ 珠壓腰衱穩稱身。
就中雲幕椒房親， 賜名大國虢與秦。
紫駝之峰出翠釜， 水精之盤行素鱗。
犀箸饜飫久未下， 鸞刀縷切空紛綸。
黃門飛鞚不動塵， 御廚絡繹送八珍。
簫鼓哀吟感鬼神， 賓從雜遝實要津。
後來鞍馬何逡巡， 當軒下馬入錦茵。
楊花雪落覆白蘋， 青鳥飛去銜紅巾。
炙手可熱勢絕倫， 慎莫近前丞相嗔。

Pieśń Piękności

Trzeciego dnia, trzeciego miesiąca pogoda nowa,
nad rzeki brzegiem w Chang’an wiele piękności.

Bogate i wspaniałe, pełne humoru, ale naturalne,
skóra bez skazy, szczupłe, proporcjonalnie zbudowane.

Jedwabne suknie haftem lśnią wiosennym zmierzchem,
tkane złotem pawie i wyszywane srebrem jednorożce.

Cóż mają na głowach?
Cienkiego jadeitu listki harmonijnie zwisają nad skroniami.

Cóż się skrywa dalej?
Sznury pereł ściśle oplatają ich ciała.

Wśród nich krewne tej zza kurtyny chmury w pieprzowej komnacie,¹
obdarzone tytułami wielkich państw: Guo, Yu i Qin.²

Przywieźli im na wielbłądzich garbach jadeitowe kociołki,
na kryształowych talerzach podają jak jedwab białe mięso ryb.

Długo jadły nieśpiesznie do syta pałeczkami z rogu nosorożca,
mistrz kuchni siekał drobno na próżno przyrządzając nowe dania.

Eunuchy wciąż krążyły jak pegazy nie wnosząc kurzu,
niosły z cesarskiej kuchni nieskończoną ilość cennych dań.

Uroczysty dźwięk fletów i bębnów ruszyłby bogów,
dostojnicy i dworzanie wszystkich rang licznie stanęli.

W końcu dystyngowany jeździec przybył powoli,
zsiadł z konia na haftowanym dywanie przed pawilonem.

Śnieżnobiałe kwiaty topoli opadały przykrywając rzęsę na wodzie,
zielone ptaki latały zbierając czerwone chusteczki z ziemi.

Poparzy ci dłonie gorącem władza bez porównania,
ostrożnie, nie zbliżaj się, aby nie rozgniewać premiera.³

—
¹ Kurtyna chmury (雲幕) to pałac cesarski, a pieprzowa komnata (椒房) to sypialnia cesarzowej.
² Mowa o nadaniu przez cesarza Tang Xuanzong siostrą konkubiny Yang Yuhuan ( 楊玉環 719 – 756) tytułów księżnych trzech starożytnych państw.
³ Mowa o Yang Guozhong (楊國忠 ? – 756), kuzynie Yang Yuhuan. Cała rodzina źle skończyła w czasie Powstania Lushan.