Dzisiaj Wang Wei (王維 699–759).

渭川田家
斜光照墟落, 窮巷牛羊歸。
野老念牧童, 倚杖候荊扉。
雉雊麥苗秀, 蠶眠桑葉稀。
田夫荷鋤立, 相見語依依。
即此羨閒逸, 悵然吟式微。
又作至

Chata nad rzeką Wei

Ukośne promienie oświetlają cmentarzysko niknące w oddali,
zniszczonym szlakiem bawoły i owce wracają.

Ogorzały starzec wspomina pasterzy, synów,
wsparty na lasce czeka przy plecionej furcie.

Wieśniacy szumią jak jęczmienia kłosy,
gąsienice jedwabnika śpią na liściach morwy rozproszone.

Z pól mężczyźni wracają niosąc motyki wzniesione,
nawzajem widząc się rozmawiają nie chcąc się rozstać.

Widząc to z miejsca zazdroszczę spokojnego życia,
smutnawo nucę bliską mi melodię.

„Ponownie powrócić!”


Obraz Wu Guanzhong (吴冠中 1919 -2010)

Opublikował/a Michał Bogusz

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.