Dzisiaj Cen Shen (岑參 715–770), także zwany Cen Can lub Cen Jiazhou (岑嘉州).

逢入京使
故園東望路漫漫， 雙袖龍鐘淚不乾。
馬上相逢無紙筆， 憑君傳語報平安。

O spotkaniu kuriera do stolicy

Rodzinne miasto na wschodzie długiej drogi,
oba rękawy starucha* od łez wilgotne.

Nagle spotykamy się konno, a nie mam nic do pisania,
Nieważne! Panie, przekaż wiadomość: bezpiecznym i zdrowym.

—

* 龍鐘