Dzisiaj Cen Shen (岑參 715–770), także zwany Cen Can lub Cen Jiazhou (岑嘉州).
逢入京使
故園東望路漫漫， 雙袖龍鐘淚不乾。
馬上相逢無紙筆， 憑君傳語報平安。
O spotkaniu kuriera do stolicy
Rodzinne miasto na wschodzie długiej drogi,
oba rękawy starucha1 od łez wilgotne.
Nagle spotykamy się konno, a nie mam nic do pisania,
Nieważne! Panie, przekaż wiadomość: bezpiecznym i zdrowym.
—
1 龍鐘
