Wang Changling (王昌齡 698-756).
閨怨
閨中少婦不知愁, 春日凝妝上翠樓。
忽見陌頭楊柳色, 悔教夫婿覓封侯。
W jej cichym oknie
W swoim buduarze młoda żona nie zna troski,
w wiosenny dzień skupiona na stroju wspina się do luksusowego pawilonu.
Nagle wzrok przyciąga wierzchołek ulicznej wierzby,
żałuje, iż namówiła męża, by starał się o wielkie zaszczyty.
