Ma Dai: „Rozpamiętywanie przeszłości nad rzeką Chu”

Dzisiaj po raz drugi i ostatni Ma Dai.

楚江懷古 
露氣寒光集， 微陽下楚丘。
猿啼洞庭樹， 人在木蘭舟。
廣澤生明月， 蒼山夾亂流。
雲中君不見， 竟夕自悲秋。

Rozpamiętywanie przeszłości nad rzeką Chu¹

Mroźne powietrze i zimne promienie zbiegają się,
zachodzące słońce chowa się za dalekimi wzgórzami.

Małpy wyją wśród drzew nad jeziorem Dong,²
jest ktoś w łodzi z drewna magnolii.³

Bezkresne moczary rodzą jaskrawy księżyc,
ciemna góra otoczona chaotycznymi prądami.

Bogini na Chmurze⁴ pozostawiła mnie samego,
i sam noc całą spędzam z jesiennym smutkiem.

—
¹ Rzeka w Hunan, dopływ Wei (沩河).
² Jezioro Dongting (洞庭湖)? Dzisiaj Chu nie wpada do jeziora, ale kto wie, jak było dawniej. W Chinach rzeki bardzo często zmieniają swój bieg. Bai Li w wierszu „Podróżując do jeziora Dongting” (游洞庭湖) także pisze o rzecze Chu, ale nie jest jasne, czy zasilała ona w jego czasach jezioro.
³ Drewna magnolii (Magnolia liliiflora) faktycznie używano do budowy łodzi. Najstarsze wzmianki o takich łodziach pochodzą z V w.
⁴ „Bogini na Chmurze” (雲中君) to nawiązanie do jednego z wierszy w antologii „Dziewięciu pieśni” (九歌). Nie jest jasne o jakim bóstwie tam mowa. Nawet nie znana jest płeć bóstwa, więc nie wiadomo czy pisać „bóg” czy „bogini”. Osobiście, pod niewiadomą podstawiam Guanyin (观音), choć wiem, że kult Guanyin rozpowszechnił się w Chinach południowych dopiero w czasach dynastii Song. Ponadto, w wierszu Ma Dai, którym się zajmujemy, „bogini na chmurze” to tyle co „kochanka”.