Dzisiaj, w rocznicę masakry na Tianamen, wiersz Luo Binwang (駱賓王 619 – 684). Niektóre rzeczy pozostają w Chinach bezmian od wieków.
在獄詠蟬并序
西路蟬聲唱, 南冠客思侵。
那堪玄鬢影, 來對白頭吟。
露重飛難進, 風多響易沉。
無人信高潔, 誰為表予心。
Więzień polityczny słucha cykady
Od zachodu dnia cykady głos słyszę,
południowca1 w gościnie do przemyśleń zaprasza.
Nie do zniesienia czarnych skrzydeł cień,
jak przyjdzie znieść „Białej głowy pieśń”.2
Rosa ciężka lot trudnym czyni,3
wiatrów wiele echo łatwo tłumi.
Nikt nie wierzy w szlachetność i brak skazy,
będzie komu obnażyć moje serce?
—
1 南冠 południa czapka – przybysz z południa.
2 „白頭吟” – pieśń ludowa, tematem jest skarga praworządnych ludzi, którzy padli ofiarą oszczerstw.
3 Kiedyś wierzono w Chinach, że cykady odżywiają się rosą. Miały przez to pozostać istotami nieskalanymi, swobodnie przechodzącymi między światem ludzi i duchów, żywych i umarłych.