Qian Qi: „Pożegnanie mnicha wracającego do Japonii”

Qian Qi (錢起, 710–782) kolejny poeta o którym pamięć przetrwałą tylko dzięki temu, że jego utwory (trzy) znalazły się w antologii „Trzystu wierszy Tang”.

送僧歸日本
上國隨緣住， 來途若夢行。
浮天滄海遠， 去世法舟輕。
水月通禪寂， 魚龍聽梵聲。
惟憐一燈影， 萬里眼中明。

Pożegnanie mnicha wracającego do Japonii

Z Centralnych Równin¹ karmy wyrokiem odchodzisz,
wstępujesz na drogę zdającą się podróżą ze snu.

Niebo z morzem zielonym się zlewa daleko,
odchodzisz ze świata jedynie w kruchej łodzi.

Woda i Księżyc pogrążone razem w Zazen,
ryby i smoki słuchają buddyjskiej ciszy.

Najlepszy jak pojedyncza lampa rzuca cień,
na tysiąc mil poza horyzont oko widzi światło.

—
¹ 上國, dzisiaj to Zhongyuan (中原) czyli równiny centralne w środkowym biegu Żółtej Rzeki, uznawane za kolebkę chińskiej cywilizacji.