Qian Qi: „Ku pamięci Sekretarza Pei w stolicy”

Ostatni utwór Qian Qi w analogii.

贈闕下裴舍人
二月黃鸝飛上林， 春城紫禁曉陰陰。
長樂鐘聲花外盡， 龍池柳色雨中深。
陽和不散窮途恨， 霄漢長懷捧日心。
獻賦十年猶未遇， 羞將白髮對華簪。

Ku pamięci Sekretarza Pei w stolicy

Drugiego miesiąca¹ wilgi² wzlatują na drzewa,³
wiosną purpurowe mury⁴ bledną w Księżycu.

W pałacu Changle⁵ dzwon kwieciem wyciszony,
na Jeziorze Smoka⁶ deszcz przygarbił wierzby.

Wiosna⁷ nie rozwieje bolączek wyczerpanego żalem,
jak nieboskłon⁸ podtrzymujący dzień pozostanie wierny.

Po złożeniu eseju⁹ dziesięć lat jeszcze nie dostał szansy,
zawstydzony, posiwiałe włosy zbiera wykwitną spinką.¹⁰

—
¹ Kalendarza księżycowego.
² 黃鸝 Oriolus chinensis – wilga maskowa.
³ Mowa o parku pałacowym, założonym przez Cesarza Wu (157 p.n.e. –  87 p.n.e.) z Dynastii Han.
⁴ W Chinach już w starożytności mury wokół rezydencji cesarskich były malowane na ciemnoczerwony kolor.
⁵ Pałac w Chang’an w czasach Dynastii Han.
⁶ 龍池 staw powstały w czasach w czasach rządów cesarza Xuanzong (唐玄宗 685 – 762) z Dynastii Tang.
⁷ 陽和 idy drugiego miesiąca, czyli wczesna wiosna.
⁸ 霄漢 „Nieboskłon Han” odnosi się także do dworu cesarskiego.
⁹ Chodzi o zdanie egzaminu imperialnego, po którym powinno się otrzymać nominację na stanowisko.
¹⁰ Urzędnicy nosili ceremonialne nakrycia głowy, dlatego spięcie włosów tylko spinką, było symbolem braku oficjalnego stanowiska, bycia przeciętnym człowiekiem.