To już ostatni utwór Han Hong w antologii.
同題仙游觀
仙臺初見五城樓, 風物淒淒宿雨收。
山色遙連秦樹晚, 砧聲近報漢宮秋。
疏松影落空壇靜, 細草香閑小洞幽。
何用別尋方外去? 人間亦自有丹丘。
Nie ma nic jak1 Xianyouguan2
Z wiecznego tarasu spoglądam na pięć pawilonów,3
wszędzie zimno i ponuro, deszcz wdziera się do środka.
Dalekie góry i drzewa Qin4 zlewają się w jedno wieczorem,
dźwięk kijanek5 przypomina o jesiennym pałacu Han6 opodal.
Chwiejne cienie sosen na próżno padają na ołtarz niewzruszony,
ulotny zapach siana pozostaje nietknięty w schronieniu jaskini.
Po co wychodzić na zewnątrz, szukać innego świata poza tym?
Świat ludzi również posiada swoje niebiańskie rezydencje.7
—
1 同題 dzisiaj oznacza tyle co wspólne pytanie, w czasach Tang wyrażało [nie ma] takiego samego tematu (na egzamin imperialny), czyli coś co nie ma porównania.
2 仙游觀 to świątynia taoistyczna w Górach Song (嵩山) w prowincji Henan, wybudowana w czasach Tang przez cesarza Gaozong (高宗 628 – 683) dla mieszkającego tutaj taoistycznego mistrza Pan Shizheng (潘师正, 587-684). Inne źródła mówią, że chodzi o świątynię w górach na zachód od Xi’an w prowincji Shaanxi. Osobiście optuję za pierwszą lokalizacją.
3 Mowa o platformie umieszczonej powyżej świątyni, która składała się z pięciu budynków.
4 Drzewa pamiętające Dynastię Qin (221 p.n.e. – 206 p.n.e.).
5 Kijanki (砧): kijki do bicia prania. To drugi wiersz Han Hong, gdzie powtarza się ten motyw.
6 Dynastia Han (漢 202 p.n.e. – 220 n.e.) zastąpiła po rebelii i wojnie domowej Dynastię Qing.
7 丹丘 dosłownie wzgórze koloru cynobru. Oznacza siedzibę bogów [rozjaśnioną dzień i noc]. Do dzisiaj to popularny kolor, którym pokrywa się w Chinach budynki związane z władzą.
