Kolejna część „Tęsknoty”
長相思之二
日色已盡花含煙， 月明欲素愁不眠。
趙瑟初停鳳凰柱， 蜀琴欲奏鴛鴦絃。
此曲有意無人傳， 願隨春風寄燕然。
憶君迢迢隔青天， 昔日橫波目，
今成流淚泉。
不信妾腸斷， 歸來看取明鏡前。
Tęsknota II
Słońce już w kolorze zachodu, kwiaty we mgle,
Księżyc jak surowy jedwab,1 zmartwionam bezsennam.
Harfa Zhao2 właśnie porzucona na feniksa uchwycie,3
Cytra Shu4 wygrywa akordy jak para kaczek mandarynek.5
Ta melodia w zamyśle ma ludzi trzymać z daleka,
jedyna nadzieja podążyć z wiosennym wiatrem by zamieszkać w Yanran.6
Wspominam cię Panie daleko oddzielonego błękitnym niebem,
dawniej źrenice się skupiały,7
dzisiaj kończą strumieniem łez.
Nie ufasz swej konkubiny8 rozpaczy,
wróć spojrzeć na mnie w lustrze.
—
1 欲素 dosłownie jak surowy jedwab, który jest biały.
2 Rodzaj harfy pochodzący ze starożytnego państwa Zhao.
3 Chodzi o stojak z ornamentem feniksa.
4 Rodzaj cytry pochodzącej z państwa Shu w okresie Trzech Królestw.
5 Aix galericulata. Symbol nierozerwalności więzów małżeńskich.
6 燕然 tak nazywano w czasach Tang Góry Changajskie w Mongolii.
7 橫波目 dosłownie horyzontalna fala oczu oznacza zwężanie się źrenic w reakcji na światło. Tutaj symbolizuje patrzenie w przyszłość, a może w dal?
8 Zwyczajowe samo określenie się kobiety adresującej męża lub kogoś wyżej w hierarchii społecznej.
