Liu Zongyuan nie zapada w pamięci, ale może tym razem będzie inaczej?
漁翁
漁翁夜傍西巖宿， 曉汲清湘燃楚燭。
煙銷日出不見人， 欸乃一聲山水綠。
迴看天際下中流， 巖上無心雲相逐。
Stary rybak
Stary rybak nocą blisko zachodniego klifu1 stanął na nocny spoczynek,
o zmierzchu zaczerpnął wody z czystej Xiang2 i rozpalił ogień z bambusa.
We mgle wschodzi słońce nie widziane przez ludzi,
plusk3 więc jedynym dźwiękiem w zieleni scenerii.
Obrócił się zobaczyć horyzont nieba w głównym nurcie,
nad klifem mimo woli chmury ścigają się nawzajem.
—
1 西巖 Zachodni Klif to także nazwa miejscowości w dzisiejszym Zhejiang, ale nie ma to związku z tym utworem. Według chińskiej tradycji odnosi się do miejsca w prefekturze Yongzhou (永州) w Hunan,
2 湘 Xiang to skrót dla prowincji Hunan, ale tutaj odnosi się do Rzeki Xiang (湘江) przepływającej przez tą prowincję.
3 煙 (ǎi) to onomatopeja mająca oddawać dźwięk wiosła.
