Dzisiaj po raz pierwszy Zhang Jiuling (張九齡 678 – 740). W antologii znajdziemy pięć jego utworów, jest to jeden z tych poetów epoki Tang, o którego życiu wiemy zadziwiająco dużo. Szkoda, że nie zachowało się równie dużo jego wierszy.
望月懷遠
海上生明月， 天涯共此時。
情人怨遙夜， 竟夕起相思。
滅燭憐光滿， 披衣覺露滋。
不堪盈手贈， 還寢夢佳期。
Rozmyślając o dalekim w czasie pełni
Nad morzem wschodzi jasny księżyc,
na każdym krańcu świata taki sam.
Ukochani narzekają rozdzielni nocą,
do świtu przebudzeni będą tęsknić.
Gaszę świecę, aby docenić w pełni księżycową poświatę,
zakładam ubranie i czuję, że przesiąkło morską wilgocią.
Nie można przez niego przekazać daru,
lepiej położyć się i śnić o lepszych czasach.1
—
1 佳期 dosłownie piękny okres, oznacza także dzień ślubu.
zawielkimmurem.net 