Wei Zhuang: „Nocne rozmyślania w dzielnicy uciech”

Drugi i ostatni utwór Wei Zhuang w antologii.

章臺夜思
清瑟怨遙夜， 繞絃風雨哀。
孤燈聞楚角， 殘月下章臺。
芳草已云暮， 故人殊未來。
鄉書不可寄， 秋雁又南迴。

Nocne rozmyślania w dzielnicy uciech¹

Qingowska cytra² narzeka w oddali nocą,
wibrują struny, jak wiatr i deszcz lamentują.

Samotna lampa wysłuchuje rogu Chu,³
półksiężyc zachodzi nad dzielnicą uciech.

Zapach trawy już wietrzeje,
stary przyjaciel wciąż nie tutaj.

Listy do domu nie mogą być posłane,
jesienne gęsi znów na południe zawróciły.⁴

—
¹ 章臺 to nazwa dzielnicy, gdzie mieściły się domy publiczne i przybytki rozrywki w Chang’an, nazwa weszła do historii i stała się synonimem dzielnicy czerwonych latarni.
² Rodzaj instrumentu szarpanego z 25 strunami.
³ Rodzaj dętego instrumentu z państwa Chu. Podobno wydający bardzo smutny, ale sam go nigdy nie słyszałem. Nie wiem nawet, czy wciąż jest znany.
⁴ Zgodnie ze starymi wierzeniami gęsi mogły przenosić wiadomości w rodzinne strony.