Zostaniemy jeszcze dzisiaj z Meng Haoran. Muszę przyznać, że nie wszyscy potrafią pisać takie podania o pracę.
望洞庭湖贈張丞相
八月湖水平, 涵虛混太清。
氣蒸雲夢澤, 波撼岳陽城。
欲濟無舟楫, 端居恥聖明。
坐觀垂釣者, 空有羨魚情。
Z nad jeziora Dongting1 do premiera Zhang2
W ósmym miesiącu jeziora wody są spokojne,
tak przezroczyste, że w dnie przegląda się niebo.
Mgłą zasnuwa równinę Yunmeng,
falą wstrząsa miastem Yueyang.
Pragnę je przekroczyć, choć nie mam łodzi ani wiosła,3
jakże pozostaję wątpiącym w siebie, wspaniały mistrzu.
Użalając się4 siedzę, obserwując rybaków,
na próżno zazdroszczę rybom emocji.5
—
1 Jezioro Dongting 洞庭湖 w Hunan, drugie co do wielkości słodkowodne jezioro w Chinach.
2 Zhang Jiuling (張九齡).
3 To zdanie to metafora. Podmiot (autor?) stara się o nominację urzędniczą, ale nie ma rekomendacji.
4 Gra słów: siedzieć i patrzeć (坐觀) to synonim użalania się nad sobą.
5 Ten wers ma też drugą wersję. 徒有羨魚情: jedynie zazdroszczę rybom emocji.