Odsłona druga.
詠懷古跡五首之二
搖落深知宋玉悲, 風流儒雅亦吾師。
悵望千秋一灑淚, 蕭條異代不同時。
江山故宅空文藻, 雲雨荒臺豈夢思。
最是楚宮俱泯滅, 舟人指點到今疑。
Wspominając ślady przeszłości 2
Przygnębionym i porzuconym dobrze poznałem smutki Song Yu,1
utalentowanego, wyraźnego i wykwintnego, co więcej mojego mistrza.
Zdesperowany spoglądam na tysiąc jesieni jednym chlapnięciem łez,
ta sama melancholia rozdzielona dalekimi epokami innych czasów.
Jiangshan i Guzhai2 puste, tylko eleganckie słowa zostały,
chmury i deszcz, opuszczone tarasy – wszystko tylko snem.
Całkiem są pałace Chu unicestwione bez wyjątku,3
rybacy wskazując drogę nie są już dziś pewni gdzie.
—
1 Song Yu (宋玉 298 p.n.e. – 263 p.n.e.) poeta z Epoki wojujących państwa.
2 Jiangshan (江山) i Guzhai (故宅) to miejscowości, w których miał mieszkać w rożnych okresach życia Song Yu.
3 Gra słów. Królestwo Chu (楚) to jedno z królestw Epoki wojujących państw (Song Yu pochodził z Chu), ale Chu dało także nazwę antologii poetyckiej – Wersy Chu (楚辭), w której przetrwał szereg utworów Song Yu. No cóż, podobno rękopisy nie płoną, a imperia przemijają.