Wracamy do Li Qi.
送陳章甫
四月南風大麥黃, 棗花未落桐葉長。
青山朝別暮還見, 嘶馬出門思故鄉。
陳侯立身何坦蕩? 虯鬚虎眉仍大顙。
腹中貯書一萬卷, 不肯低頭在草莽。
東門酤酒飲我曹, 心輕萬事皆鴻毛,
醉臥不知白日暮, 有時空望孤雲高。
長河浪頭連天黑, 津口停舟渡不得;
鄭國遊人未及家, 洛陽行子空嘆息。
聞道故林相識多, 罷官昨日今如何。
Żegnając Chen Zhangfu1
Czwartego miesiąca południowy wiatr buszuje w jęczmieniu,
kwiatów głożyny2 jeszcze brak, tungowców3 liście pączkują.
Zielone wzgórze rano opuszczam, wieczorem wciąż je widzę,
rży koń, gdy przekracza bramę, myśli o rodzinnych stronach.
Szlachetny Chen, jakże stałeś tak wyprostowany i z otwartym umysłem?
Wąsy młodego smoka, brwi tygrysa i jeszcze to twoje wysokie czoło.
W piersi pomieściłeś książek tysiące zwojów,
niegotowy schylić się by przejść dziką gęstwinę.4
Przy wschodniej bramie piejmy wino w szynku, co moim biurem,
umysły lekkie, tysiące spraw, wszystkie błahe są jak gęsie pióra,
odurzeni leżymy nie wiedząc czy to dzień, czy noc,
czasami księżyc w pełni lub samotna chmura wysoko.
Na Huanghe fale w głowie5 sięgają wieczornego nieba,
w ustach suszy, żadna łódź dzisiaj rzeki nie przekroczy;
ty, przybysz z Państwa Zheng nie możesz dotrzeć do rodziny,
ja, obecnie syn Luoyang w puste niebo jedynie wzdycham.
Wieści sprawiają, że nasza grupa pozna się lepiej,
zwolnieni ze służby wczoraj, dzisiaj co poczynimy?6
—
1 Chen Zhangfu to przyjaciel autora. Pochodził z Jiangling w dzisiejszej prowincji Hubei.
2 Głożyna pospolita, inaczej: jujuba pospolita (Ziziphus jujuba).
3 Tung Forda, inaczej: tungowiec Forda, dwuguz Forda, kroplan Forda (Vernicia fordii).
4 Zgodnie z tradycją Chen miał być znany z niepokornej natury i trudności w biurokratycznych gierkach, a mimo to uchodził za utalentowanego urzędnika.
5 Gra słów: 浪頭 to fala, ale też można przetłumaczyć obydwa znaki osobno fala i głowa = kac, zwłaszcza, że w następnym wersie mamy poczucie pragnienia.
6 Ponieważ nie wiadomo, czy mowa tylko o jednej, czy więcej osobach, więc pozostaje to do interpretacji odbiorcy. Zdecydowałem się na liczbę mnogą, ponieważ mnie ten wiersz przypomina ostatnią scenę z „Casablanci” (I think this is the beginning of a beautiful friendship). To spotkanie dwóch ludzi, obydwaj na rozstaju dróg, którzy od razu nawiązują nić porozumienia. W przedostatnim wersie znak 林 to w podstawowym znaczeniu las, ale wśród wielu innych znaczeń też oznacza grupę podobnych do siebie ludzi.