Autor: Paul D. Barclay
Tytuł: Outcasts of Empire. Japan’s Rule on Taiwan’s “Savage Border,” 1874–1945 (Wyrzutki imperium. Rządy Japońskie na tajwańskiej „dzikiej granicy”, 1874-1945)
Wydawnictwo: University of California Press (2018)
Nie można zrozumieć historii Tajwanu bez poznania dziejów Aborygenów Tajwańskich. Co prawda, dzisiaj nie przekraczają 3 procent wszystkich Tajwańczyków, to wiele badań sugeruje, że niejeden Tajwańczyk ma domieszkę aborygeńskiej krwi. Kiedyś fakt raczej skrzętnie ukrywany, dzisiaj coraz częściej powód do dumy. Ich status został uregulowany prawnie w 2014 roku wraz z poszerzeniem autonomii rdzennych wspólnot. Również wykształcanie się tajwańskiej tożsamości w naturalny sposób stworzyło zapotrzebowanie na opowiedzenie historii rdzennych mieszkańców.
Japońskie rządy kolonialne są generalnie postrzegane pozytywnie na wyspie, co raczej jest wynikiem późniejszego zderzenia z realiami państwa chińskiego w wydaniu Kuomintangu. Niemniej, Imperium Japońskie nie traktowało najlepiej Aborygenów Tajwańskich, podobnie jak i Ajnów na Hokkaido. Karne ekspedycje wybijały całe wioski od noworodków po starców, a rdzenni mieszkańcy pozostawali obywatelami trzeciej kategorii. Mimo wszystko okres japoński to także czas rdzennej modernizacji i przebudzenia się wspólnej tożsamości Aborygenów, dzielących się na 16 grup etnicznych, które nie zawsze współżyły ze sobą w pokoju. Książka Paula Barclaya zajmuje się właśnie tym arcyciekawym procesem społeczno-kulturowym.