Chińska stacja kosmiczna

W zeszłym tygodniu z wyspy Hainan wyniesiono pierwszy moduł chińskiej stacji kosmicznej Tianhe (天和 – niebiański spokój).¹ Ukończenie pierwszej chińskiej stacji kosmicznej w 2023 roku będzie wymagało w sumie jeszcze 10 lotów. Wyniesiony 29 kwietnia moduł będzie służył jako jednostka mieszkalna i centrum sterowania. Stała załoga ma liczyć trzy osoby i dodatkowo będzie mogła przyjąć sześć osób na krótki pobyt.

W międzyczasie problemem są szczątki rakiety nośnej Długi Marsz 5B, które w tym tygodniu mają spaść w nieznanym miejscu i czasie na Ziemię. Chiny nie opanowały jeszcze technologii lądowania rakiet nośnych i ponownego ich wykorzystania.

Wbrew sensacyjnym doniesieniom mediów nie jest to pierwsza chińska stacja kosmiczna. W 2011 wyniesiono na orbitę stację Tiangong-1 (天宫 – niebiański pałac), a w 2016 Tiangoong-2. Jednak obydwa projekty miały charakter testowy i nie miały stałej załogi, więc Tianhe będzie stanowić poważny krok w chińskim programie kosmicznym. Pekin nawet twierdzi, że będzie ona otwarta dla astronautów i eksperymentów z państw przyjaznych Chinom.² Tianhe jest jednak relatywnie małą stacją kosmiczną, wielkości radzieckiej stacji Mir. W rzeczywistości to kolejny eksperyment, który ma przygotować Chińczyków do dłuższych pobytów w kosmosie i wybudowania kolejnej większej stacji kosmicznej.

—
¹ W międzynarodowych mediach funkcjonuje raczej pod angielskim skrótem CSS – Chinese Space Station.
² Ciekawostkę stanowi, że zgłoszono kilka eksperymentów przez prywatne instytuty i badaczy ze Stanów Zjednoczonych, ale nie zostały one zaakceptowane do pierwszej serii badań. Jest to pokłosie decyzji Waszyngtonu, który zabronił oficjalnej współpracy z chińskim programem kosmicznym. Ciekawe też, czy faktycznie wpuszczą na pokład kiedykolwiek astronautów z innego państwa.