Du FU: „Noc w pawilonie”

Wciąż zostajemy w Du Fu.

閣夜
歲暮陰陽催短景， 天涯霜雪霽寒霄。
五更鼓角聲悲壯， 三峽星河影動搖。
野哭千家聞戰伐， 夷歌數處起漁樵。
臥龍躍馬終黃土， 人事音書漫寂寥。

Noc w pawilonie

Z końcem roku Księżyc i Słońce skracają szary dzień,
na horyzoncie mróz i śnieg zimnem oczyszczają firmament.

Piąta godzina nocy wybita dźwiękiem smutnym, poruszającym,
w Trzech Przełomach gwiaździstej rzeki odbicie rozedrgane.

Dziki płacz tysięcy rodzin na wieści ze strasznej wojny otrzymane,
barbarzyńców kilku z pieśnią wyrusza na połów i zbiórkę chrustu.

Przyczajonego Tygrysa¹ galopujący koń już tylko kurzem
opuszczonym i samotnym, a listów od przyjaciół wciąż brak.

—
¹ Zhuge Liang.