行路難之二
大道如青天， 我獨不得出。
羞逐長安社中兒， 赤雞白狗賭梨栗。
彈劍作歌奏苦聲， 曳裾王門不稱情。
淮陰市井笑韓信， 漢朝公卿忌賈生。
君不見，
昔時燕家重郭隗，擁篲折節無嫌猜，
劇辛樂毅感恩分， 輸肝剖膽效英才。
昭王白骨縈蔓草， 誰人更掃黃金臺？
行路難， 歸去來？
Druga z trudnych dróg
Droga jest szeroka jak niebieskie niebo,
tylko mnie się nie objawia.
Wstydzę się szukać uznania salonów stolicy,
grać na walkach kogutów i psów o gruszki i orzechy.
Pobrzękiwanie mieczem i śpiew, wygrywanie gorzkiej nuty,
zamiatanie płaszczem przed bramą księcia – nie dla mnie.1
Na placu targowym w Huaiyin wyśmieli Han Xin,
lecz hańscy generałowie drżeli przed synem kupca.2
Panie nie wiedziałeś,
że w dawnych czasach władca z rodu Yan za radą Guo Wei,
sam pochwycił miotłę i zakasał rękawy bez żadnych uprzedzeń,3
Ju Xin4 i Le Yi5 byli wdzięczni bez granic,
służyli ciałem i duszą nie szczędząc trudów.
Władcy Zhao bieleją kości na wietrze obrosłe trawą,
kto z ludzi zastąpi go zamiatającego złotą platformę?6
Trudna droga, zawrócisz skąd przybyłeś?
—
1 To aluzja do historii Feng Xuang.
2 Han Xin (韓信 ? – 196 p.n.e.).
3 Guo Wei (351 p.n.e. – 297 p.n.e.) namówił Yan Zhao (燕昭王 311 p.n.e. – 279 p.n.e.), władcę państwa Yan, aby przyjmował ludzi na służbę nie według pochodzenia a talentów. Yan Zhao, aby pokazać swój szacunek dla doradców, mimo ich często niskiego pochodzenia, sam zamiótł podłogę przed nimi.
4 Ju Xin (劇辛 ? – 242 p.n.e.).
5 Yue Yi (樂毅 ? – ?).
6 Yan Zhao zbudował specjalną platformę, w której wręczał uroczyści wiernym doradcom i żołnierzom złoto.
