Chyba jedno z najlepszych przedstawień zazen, jakie czytałem.
感遇其二
幽人歸獨卧,滯慮洗孤清。
持此謝高鳥,因之傳遠情。
日夕懷空意,人誰感至精?
飛沉理自隔,何所慰吾誠?
Lament 2
Pustelnik samotnie powraca do medytacji,1
powoli myśli oczyszcza samotnością czystą.
Wyczuwa te oddalające się wysoko ptaki,
przekazuje im myśli dla dalekiego miejsca.
Dzień i noc przechowuje myśl o pustce,
jest człowiek, który dotrze do jej esencji?
Wysoko wzlecieć i zanurzyć się w sobie w oddali,
gdzie jednak pocieszenie dla prawdziwego Ja?
—
1 Dosłownie zasiada (przykuca), ale tutaj zasiada do medytacji, o czym świadczą następne wersy.