Chyba jedno z najlepszych przedstawień zazen, jakie czytałem.

感遇其二
幽人歸獨卧,滯慮洗孤清。
持此謝高鳥,因之傳遠情。
日夕懷空意,人誰感至精?
飛沉理自隔,何所慰吾誠?

Lament 2

Pustelnik samotnie powraca do medytacji,1
powoli myśli oczyszcza samotnością czystą.

Wyczuwa te oddalające się wysoko ptaki,
przekazuje im myśli dla dalekiego miejsca.

Dzień i noc przechowuje myśl o pustce,
jest człowiek, który dotrze do jej esencji?

Wysoko wzlecieć i zanurzyć się w sobie w oddali,
gdzie jednak pocieszenie dla prawdziwego Ja?


1 Dosłownie zasiada (przykuca), ale tutaj zasiada do medytacji, o czym świadczą następne wersy.

Opublikował/a Michał Bogusz

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.