To drugi lament, który wszedł do antologii.
感遇其七
江南有丹橘, 經冬猶綠林;
豈伊地氣暖? 自有歲寒心。
可以薦嘉客, 奈何阻重深?
運命惟所遇, 循環不可尋。
徒言樹桃李, 此木豈無陰?
Lament 7
Na południe od Jangcy mają mandarynki,
długą zimę pozostają jak las zielone.
Ponieważ powietrze jest tu cieplejsze?
Same przez lata do mrozów nawykły.
Chociaż może ci służyć tutaj, gościu,
jednak nie pomoże Ci skryć się głęboko?
Fortuna tylko przynosi okazję,
krążąc w koło jej nie znajdziesz.1
Mówią o sadzeniu brzoskwini i śliwy,
jakby te drzewa nie dawały też cienia?
—
1 To są kluczowe wersy tego utworu i jestem otwarty na inną interpretację, choćby przez pryzmat buddyzmu i koła przemian.