感遇其八
永日徒離憂,臨風懷蹇修。
美人何處所,孤客空悠悠。
青鳥跂不至,朱鱉誰雲浮。
夜分起躑躅,時逝曷淹留。
Lament 8
Odwiecznego dnia uczeń porzuca zmartwienie,
stojąc oko w oko z wiatrem jaźń kulejącą naprawia.
Piękna, gdzieś jest tu i teraz,
samotny gość pod nagim niebem wieczność czeka.
Niebieski ptak nie może przysiąść nawet na chwilę,
a cynobrowy wodny żółw na chmurze się unosi.
W środku nocy wstaję włóczyć się powoli,
gdy nastanie czas śmierci, czemu zostawać dłużej.