調虎離山

Nigdy nie atakuj bezpośrednio dobrze umocnionego przeciwnika. Zamiast tego zwab go z dala od jego bazy i odsuń od źródła siły (zaplecza).

W roku 199 Sun Ce umocnił swoje nowo zdobyte terytoria na południu i jego następnym celem był dobrze prosperujący obszar Lujiang na północy. Jednak Lujiang posiadało profesjonalną armię i było dobrze bronione. Ponadto miał też przewagę terenu – można się było do niego dostać tylko przez kilka łatwo bronionych przełęczy. Doradcy Sun Ce ostrzegali przed bezpośrednim atakiem na tak dobrze umocnione i potężne państwo, więc wymyślili inny plan. Sun Ce wysłał do króla Lujiang, Liu Xuna, emisariusza obładowanego darami i listem. W liście chwalono umiejętności wojskowe króla i błagano go o pomoc. Sun Ce napisał: „Przez lata państwo Shangliao bez przeszkód najeżdżało moje terytorium i zabierało łupy, ale jesteśmy zbyt słabi, by przeprowadzić odwet. Gdyby Wasza Wysokość zaatakował Shangliao, udzielilibyśmy mu pomocy, a Ty mógłbyś zaanektować to państwo dla siebie”. Schlebiając sobie i pragnąc powiększyć swoje włości, król Lujiang zlekceważył rady swoich doradców i zaatakował państwo Shangliao. Kilka tygodni później, gdy król Lujiang był zajęty obleganiem stolicy Shangliao, Sun Ce zaatakował prawie niebroniony Lujiang i z łatwością zdobył stolicę. Bez oczekiwanego wsparcia ze strony Sun Ce, król Lujiang nie zdołał zdobyć stolicy Shangliao i wrócił tylko po to, by znaleźć swoją stolicę w rękach wroga. Sun Ce miał teraz przewagę terenu w Lujiang, a były król nie mógł zrobić nic innego, jak tylko uciec ze swoją armią.