To moja ulubiona strategia i mająca większy kontekst chyba niż pozostałe. Wyrażenie to wywodzi się z opowieści o dwóch poetach z dynastii Tang. W tym czasie słynny poeta Zhao Xia miał odwiedzić Suzhou, miasto ogrodów, na południu kraju. Poeta Chang Jian dowiedział się o tym. Podejrzewał, że Zhao zatrzyma się w Świątyni Ling Yang (Świątyni Myślącego Kamienia). Poszedł tam pierwszy i napisał dwa wersety na jednej ze ścian. Kiedy przybył Zhao Xia i zobaczył dwa wersy Changa, napisał dwa kolejne, kończąc w ten sposób poemat. Powszechnie uważa się, że dwa ostatnie wersy były znacznie lepsze od pierwszego wiersza Chang Jiana. Dlatego mówi się, że Chang „rzucił cegłę, aby przyciągnąć jadeit”. Obecnie wyrażenie to jest nadal używane przez tych, którzy chcą wyglądać skromnie. Na przykład osoba, którą poproszono o zabranie głosu jako pierwszą na spotkaniu, może w poczuciu skromności powiedzieć, że „wyrzuci cegłę, aby przyciągnąć jadeit”.
W kontekście wojskowym cegła i jadeit odnoszą się odpowiednio do pozorowanych i rzeczywistych manewrów. Inne popularne wyrażenie odnosi się do „robienia rybich oczu jak pereł”. Po pierwsze, generał oferuje przeciwnikowi przynętę, którą może być mały oddział wojska, lekko strzeżone wozy z zaopatrzeniem, stado wołów lub koni, które wydają się niechronione. Przynęta w postaci łatwego zysku sprawi, że wróg ruszy do przodu, aby schwytać przynętę. W ten sposób generał zdobędzie inicjatywę, manewrując przeciwnikiem według własnego uznania, a bitwa będzie w połowie wygrana, zanim jeszcze się zacznie.
zawielkimmurem.net 