Wang Wei: „Odprowadzając Qiwu Qian wracającego po nieudanym egzaminie”

送綦毋潛落第還鄉
聖代無隱者， 英靈盡來歸，
遂令東山客， 不得顧採薇。
既至金門遠， 孰云吾道非？
江淮度寒食， 京洛縫春衣。
置酒長安道， 同心與我違；
行當浮桂棹， 未幾拂荊扉。
遠樹帶行客， 孤城當落暉。
吾謀適不用， 勿謂知音稀？

Odprowadzając Qiwu Qian wracającego po nieudanym egzaminie¹

W światłych czasach nie byłoby pustelników,
talenty cnotliwych zostałyby wykorzystane.

Nawet Ty, gość Gór Wschodnich,
nie możesz już zbierać paproci.²

Kiedy już dotarłeś do Złotej Bramy,
teraz mówisz, że twa droga błędem?

Nad rzeką Hui spędzisz Qingming,³
w Luoyang uszyjesz wiosenne ubranie.⁴

Polewałem ci gorzałkę na drogę do Chang’an,
teraz znowu razem, lecza zaraz sam zostanę;

wyruszysz sterując swą cynamonową łodzią,
i niedługo staniesz przed drzwiami z plecionki.

Dalekie drzewa prowadzą podróżnika,
samotna wioska skąpana w słońcu.

Nie ma sensu dla mnie podchodzić do egzaminu,
więc nie powiesz, że nie masz bratniej duszy?

—
¹ Qiwu Qian (綦毋潛, ok. 692 – ok. 755). Poeta i bliski przyjaciel Wang Wei. W młodości studiował w Chang’an, ale nie zdał egzaminu imperialnego – nie zapłacił łapówki?
² 薇 (wei) długosz królewski (Osmunda regalis).
³ 寒食 (hanshi) zimne jedzenie – w czasie święta Qingming nie używa się ognia, więc jada zimne potrawy.
⁴ Na pierwszy dzień wiosny (początek chińskiego nowego roku) zwyczajowo powinno się założyć nowe ubranie.