Mówi się, że Deng Xiaoping projektując system wymiany kierownictwa KPCh co dziesięć lat, z pośród kandydatów pochodzących z kolejnych „pokoleń” działaczy, inspirował się PAP.
Szesnastu polityków Partii Akcji Ludowej (People’s Action Party – PAP) wydało 4 stycznia wspólne oświadczenie, w którym podkreślają, że stabilność polityczna i płynne przejmowanie władzy przez kolejne ekipy rządzące (oczywiście w obrębie rządzącej od „zawsze” PAP) jest podstawą sukcesu Singapuru oraz zaufania mieszkańców, jak i zagranicznych partnerów.
W skrócie oznacza to, że zdecydowali, iż wybiorą kandydata partii na kolejnego premiera spośród swego grona. Co powinno mieć miejsce w ciągu następnych sześciu, maksymalnie dziewięciu miesięcy.
Faworytami do zastąpienia rządzącego obecnie Lee Hsien Loong (李显龙 – na zdjęciu) są minister finansów Heng Swee Keat (王瑞傑), minister w urzędzie premiera Chan Chun Sing (陳振聲) oraz minister szkolnictwa wyższego i umiejętności Ong Ye Kung (王乙康). Zmiana premiera nastąpi po kolejnych wyborach parlamentarnych, które zgodnie z konstytucją muszą się odbyć przed 15 stycznia 2021 roku, ale premier może „doradzić” prezydentowi wcześniejsze rozwiązanie parlamentu.
Biorąc pod uwagę funkcjonujący w Singapurze system polityczny, wybór nowego premiera pozostaje de facto w rękach rządzącej partii. W dotychczasowej historii niepodległego Singapuru zmiana na stanowisku premiera miała miejsce tylko trzykrotnie. W 1990 roku Goh Chok Tong (吴作栋) przejął urząd po Lee Kuan Yew (李光耀), ojcu obecnego premiera, który zajął stanowisko po Goh w 2004 roku.
